واژه کارنلین (Carnelian) به دلیل رنگ نارنجی خود از کلمه یونانی« carneus » به معنی « رنگ گوشت یا پوست » گرفته شده است. این سنگ با واژه Cornelian نیز معروف است. امروزه گاهی سنگ کارنلین را با نام هایی چون عقیق پرتقالی و یا عقیق نارنجی خطاب می کنند که در ادامه به توضیح آن ها و تفاوتشان خواهیم پرداخت.
سنگ کارنلین چیست؟
کارنلین (به انگلیسی : carnelian) نوع قرمز مایل به قهوه ای تا قرمزنارنجی کلسدونی و یا به عبارتی کوارتز میکروکریستالین است. کارنلین هم خانواده عقیق است و معمولا به صورت کابوشن تراشیده شده و گاهی دست خوش برجسته کاری و یا حتی مجسمه های کلکسیونی می شود.
مهم ترین ذخایر سنگ کارنلین در برزیل، اورگوئه، روسیه (سیبری)، آلمان، هند و ماداگاسکار است که نسبت به سنگ عقیق به سختی یافت می شود.رنگ کارنلین می تواند از نارنجی رنگ پریده تا تیره را شامل شود. در حقیقت عامل رنگ در آن به علت وجود ترکیب اکسید آهن است.
تاریخچه
کارنلین را می توان یکی از قدیمی ترین سنگ های نیمه قیمتی دانست که بشر از آن استفاده کرده است. کشف این موضوع که انسان از مهره های قرمز کلسدونی از اوایل عصر نو سنگی استفاده می کرده شگفت انگیز است. یکی از قدیمی ترین یافته ها از مهره های کارنلیان با تراش های فست مربوط به اواسط دوره پنجمین هزاره قبل از میلاد مسیح در گورستان وارنا (Varna Cemetery) بلغارستان می باشد.در هزاره 4 – 5 قبل از میلاد مسیح نیز سوراخ کاری روی سنگ کارنلین در مِهرگَرْهْ یکی از مناطق سه گانه باستانی بلوچستان پاکستان امروزی انجام می شد.
یافته هایی از این سنگ در منطقه باستانی کنوسوس جزیره کرت یونان که مربوط به عصر برنز (1800 سال قبل از میلاد مسیح) است اثبات این است که از کرنلیان در کارهای تزئینی هنری استفاده می شد.در زمان رم باستان از کرنلیان به عنوان مُهر انگشتری استفاده فراوانی می شد. آن ها با واکس زدن به آن در اسناد و نامه های مهم به عنوان مهر و موم کردن و اصالت آن سند استفاده می کردند.
مُهر انگشتری از دوره آشور نو، ساخته شده از کارنلیان در بخش کلکسیون مهرهای آسیای غربی موزه بریتانیا وجود دارد که ایشتار، نام یکی از الهه های آشوری؛ ایزد بانوی نشاط عشق را به عنوان خدای ستاره ها نمایان کرده است.وی هنگامی که بر روی تخت سلطنت می نشسته این انگشتر مقام سلطنتی را هم راه خود نگه داشته است. در قرن هشتم پیش از میلاد مسیح، انگشتر مُهر انگشتر کارنلیانی در موزه اشمولین انگلستان وجود دارد که اینانا یا ایشتار را با مردوخ یا مردوک یکی از خدایان باستانی تمدن بابل و اژدهای قرمزش نشان می دهد.
تفاوت کرنلیان با سنگ سارد چیست؟
سنگ کارنلین تیره
تعریف خیلی دقیقی از تفاوت های این دو کانی نیست ولی می توان سنگ سارد را قرمزقهوه ای تیره تر تا سیاه نسبت به رنگ کارنلین دانست. هم چنین سنگ سارد اندکی سخت و سفت تر، سطحی ناهم وارتر و کدرتر از کارنلیان می باشد.
تفاوت سنگ عقیق قرمز یا پرتقالی و کارنلین و تشخیص آن ها
همان طور که در ابتدا ذکر کردیم در بازار امروزه گاهی کارنلین را عقیق پرتقالی و یا عقیق قرمز یا نارنجی می نامند. درست است که هر دو از یک جنس هستند ولی از نظر علمی بهتر است ما نمونه های قرمز مایل به قهوه ای تا نارنجی کلسدونی را کارنلین بنامیم. رنگ کارنلین طبیعی حالت توزیع ابر مانند دارد و میانباره های درون آن خیلی کمتر از عقیق است.
رنگ اولیه قهوه ای کرنلیان مرغوب هندی با گذاشتن زیر آفتاب از بین رفته و به قرمز تبدیل می شود. خواص درمانی کارنلین و یا محبوبیت و کمیاب تر بودن رنگ آن سبب شده که اغلب در مارکت جواهرات، عقیق های برزیلی و اروگوئه ای را با محلول نیترات فریک رنگ کرده که برای تشخیص این نوع بهتر است که سنگ را جلو نور گرفته و چنان چه خطوط دوار عقیق پدیدار شد بدانید که عقیق بهسازی شده است.
خواص سنگ کارنلیان در باورهای باستانی
تاریخچه طولانی این سنگ سبب شده باورها و اعتقادات بسیاری درباره این سنگ وجود داشته باشد. در عهد قدیم (مصر) و حتی امروزه تصور بر این است که سنگ کارنلین می تواند به شیوایی سخنوران خجالتی و کم رو کمک کند. در گذشته جنگ جویان، سنگ کارنلین را به گردن خود می آویختند تا با استفاده از قدرت های فیزیکی آن شجاعت خود را افزایش و بر دشمنان خود غلبه کنند.
مصریان باستان، کارنلین را « غروب خورشید » می خواندند و معماران مصری، خود را با این سنگ مزین می کردند تا درجه و مقام سازندگی خود را نشان دهند. کیمیاگران در قرون وسطی، کرنلیان را در آب جوش می انداختند تا انرژی دیگر کلسدونی ها را فعال (به نوع خوبی تبدیل) کنند. رومیان قدیم بر روی سنگ کارنلین و انگشترشان نقوش نقوش حیوانی درنده یا الهه حکاکی می کردند و اعتقاد داشتند که برایشان خوش یمنی و حفاظت می آورد.
گردنبند قدیمی از سنگ کرنلیان با تراش مثلثی و زنگوله هایی نقره ای که صدای آن ها ارواح شرور را دور می کند.در بیست و نهمین قسمت « کتاب مردگان » که در مصر کشف شده آمده است که آن ها هنگام مرگ کارنلین حکاکی شده را هم راه با خود دفن می کردند تا از ایسیس (الهه باروری از اساطیر مصری) قول سفری ایمن را پس از مرگ (به دنیای ارواح) بگیرند. عبرانیان و در فرهنگ های عرب از این سنگ در جهت محافظت در برابر بیماری ها استفاده می شد. بسیاری از مسلمانان باور دارند که کارنلین (به عامه عقیق پرتقالی) برای آن ها شادی و خوش بختی می آورد و گفته می شود پیامبر اسلام نیز انگشتر مهری از سنگ کارنلین بر دست داشته است.
خواص سنگ کارنلین در چاکرا درمانی
از خواص سنگ کارنلین در جهت تقویت چاکرای ریشه، طحال و اندام تناسلی و ناف استفاده می شود و با فعال کردن آن ها سبب وارد شدن نیروی حیات، انرژی های جنسی، سرزندگی، اشتیاق، علاقه، اطمینان، خلاقیت و اراده مثبت می شود. برخی از این سنگ در جهت سم زدایی الکل یا مواد مخدر نیز استفاده می کنند. کارنلین سبب رغبت یافتن به بلوغ روحانی می شود. کارنلین انرژی های خود را به خوبی با انواع کوارتز، جاسپر و کلسدونی می آمیزد.
منبع: مقالات آموزشی پورتال سنگ شناس
